Ve 29 Kasım akşamı..

Hastanedeyim,yalnızım,dua etmekten başka birşey gelmiyor elimden,Rabbime sığınıyorum,akşam daha başka hissettiriyor dertleri..Elimde telefon birtek Dolunay'ım var yanımda.Seviyor emindim ama resmiyet yoktu bekliyorum ne zaman tam anlamıyla itiraf edecek derken birden aradı : 'Papatyam ! Birşey söyliycem ben..Şey!Sadece dinle bölme zaten konuşamıyorum.Zor bir hayatım var biliyorsun yaşadıklarım belkide daha yaşayacaklarım var.Ve ben böyle zamanlarda yanımda olacak helalimi buldum.Dua ettiğim ahirimi buldum.Bana hayat arkadaşı olacak,cennete giden yolda bana doğru yol gösterecek,yanlışımı düzeltecek,gerektiğinde yanlışını düzeltmekten hoşnut olcağım eşimi buldum ve onu bu sefer elimden kaçırmak istemiyorum ben .Mümin genç hep duasını ettiği müminesini buldu.Acaba bu mümine de cennete giden yolda bu müminle el ele yürümek ister mi ?'

Veee ben şoookk!!Kalbim yerinden çıkacaktı sanki.Konuşayı bırak düşünmeyi unutmuştum.Aradığım adamı bulmanın mutluluğu sardı bedenimi.Dualarım kabul oldu.O an tek birşey geçirdim içimden ''Şükürler olsun'' sadece bu mutluluktan ağlayabilirdim. Ve '' evet'' dedim. Manyak ya nasıl hayır denir bu teklife.O saf,temiz,kocaman yüreğinden gelerek nasıl da güzel konuşmuştu ahirim benim,arayıpta bulamadığım.

Bugünde ''BİZ'' olalı tam iki ay oldu ; dolu dolu, her günü ayrı güzel,her gününde daha çok aşık olduğum,daha çok bağlandığım,daha çok biz olduğumuz iki ay .. Sanki hep benimleydin Dolunay'ım! Sen yokken napıyordum ? Nasıl yaşıyordum? Bilmiyorum,hatırlamıyorum.O kadar sahipledim o kadar benimsedim ki sensiz alacağım nefes haram olur bana .'Benim o ' bunu öyle bir ezberlettim kazıdım ki yüreğime Allahtan başka silip atabilecek birisi yok.

Benim oluşuna binlerce şükrettiğim adam beni seçtiği için öyle mutluyum ki anlatamam.İki aydır yaşadığımı anladım ,hayat buymuş be dedim.Ben seninle doğru yolu buldum ,seninle yaşamayı öğrendim.Mutluluğu ,aşkı,sadakatı,güveni,sevmeyi,iyiliği,imanı,şükretmeyi seninle gerçekten anladım.Ve ben yemin ettim seni mutlu etmeye yaşadıklarını unutturmaya,zamanında yaşattıklarımı unutturmaya.Çünkü gülmek benim yarime yakışan en güzel şey.Sen gülerken gözlerinin içi gülüyor ya böyle o manzarıyı hiçbirşeye değişmem.Güldüğünde çimen gözlerinin ışıldayışı var ya..' Rabbim nasılda özenerek yaratmış ' deyip bakakalıyorum sadece.Birtanem,ahirim,sonsuzum,çimen gözlüm,hayat arkadaşım herşeyim o benim !Rabbime şükürler olsun onu bana nasip etti.



DOLUNAY'IM daha nice iki aylara ,yıllara inşAllah beraber mutlu huzurlu...

BENİ SEÇTİĞİN İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM HELALİM


(Bana işim var diyip bloguma yazı yazmış deli ya tam deli.belirtmek isterim ki her ayını kutlayan ergenler olarak görmeyin bizi bizim her günümüz bizim için böyle ve o bana Rahmanın en güzel hediyesi )